Zij dronk ranja met een rietje,
Mijn Sophietje.
Op een Amsterdams terras.
Zij was Hollands als het gras.
Als een molen aan een plas.
Ik wist niet wat ik moest zeggen,
Uit moest leggen.
Iets wat Cupido wel weet.
Dat zij mij meteen iets deed,
Meteen iets deed.

Ik zag meisjes in Parijs en in Turijn .
In Helsinki, in Londen en Berlijn.
Waar ik op de wijde wereld was,
Zij mochten er wel zijn.
Maar de mooiste van de mooisten, is Sophie.
In de liefde is ze zeker een genie.
Want een meisje als Sophietje,
Is een lentesymphonie.

In haar stem hoor ik een liedje,
Melodietje.
't Is een liedje met een lach.
Dat ik hoor sinds ik haar zag,
Sinds ik haar zag.

Ik zag meisjes in Parijs en in Turijn .
In Helsinki, in Londen en Berlijn.
Waar ik op de wijde wereld was,
Zij mochten er wel zijn.
Maar de mooiste van de mooisten, is Sophie.
In de liefde is ze zeker een genie.
Want een meisje als Sophietje,
Is een lentesymphonie.

Zij dronk ranja met een rietje,
Mijn Sophietje.
Op een Amsterdams terras.
Toen wist ik dat mijn Sophie,
De liefste was