De liefde tussen haar en mij leek over,
´t was voor beiden beter dat ik weg zou gaan.
Ik keek nog even om, halverwege het station,
´k zag m´n dochtertje, ze vloog achter mij aan (en ze snikte):

Pappie loop toch niet zo snel,
Pappie loop toch niet zo snel,
Loop wat zachter, toe,
Want ik ben al zo moe.
Pappie loop toch niet zo snel.

Het brak m´n hart dat ik moest vertellen,
Dat haar pappie rende naar de laatste trein.
Maar ze kon niet weten dat ik ook voorgoed zou gaan,
´n eindje verder rende zij weer achter mij (ze snikte):

Pappie loop toch niet zo snel,
Pappie loop toch niet zo snel,
Loop wat zachter, toe,
Want ik ben al zo moe.
Pappie loop toch niet zo snel.

Toen ik zo mijn kleine meisje hoorde snikken,
Nam ik haar op mijn arm en ging naar huis terug.
Ik wil opnieuw beginnen, met de moeder van m´n kind,
Wat gebeurd is dat vergeet ik liever vlug (hoe ze snikte):

Pappie loop toch niet zo snel,
Pappie loop toch niet zo snel,
Loop wat zachter, toe,
Want ik ben al zo moe.
Pappie loop toch niet zo snel.
Loop wat zachter, toe,
Want ik ben al zo moe.
Pappie loop toch niet zo snel...