Er zit in mijn verhaal
Als rust ook heel wat onmacht
U ziet wat ik vertel ook altijd als een fantasie
Want wat is een verhaal
Als iedereen je uitlacht
Je boodschap over vrede afdoet als een autobie
Ik hou me netjes in, want woede is verkeerd
Maar dan is er die vonk waardoor het kruidvat explodeert

Dan wil ik huilen naar de maan
Janken naar de sterren
Stormen laten gieren over zee en oceaan
Ik wil huilen naar de maan
Krijzen in het duister
Schreeuwen over alles wat mij ooit is aangedaan
Ik wil: janken, krijzen, schreeuwen, gillen,
Huilen naar de maan!

Ach, wat is mijn bestaan
Een set verbroken banden
Het blijven snikken een verlies wat nooit beklijfd
Want wat is mijn bestaan
Niets meer dan lege handen
Een dof gevoel van onmacht
Als je eenzaam achter blijft

Ik leef erover heen
Negeer zo mijn tekort
Totdat ik door de spanning
Bijna opgblazen wordt!

Dan wil ik huilen naar de maan
Janken naar de sterren
Stormen laten gieren over zee en oceaan
Ik wil huilen naar de maan
Krijzen in het duister
Schreeuwen over alles wat mij ooit is aangedaan
Ik wil: janken, krijzen, schreeuwen, gillen,
Huilen naar de maan!

Maar de maan, ze blijft schijnen
Haar lichten wit en kil
Je zorgen verdwijnen
Zijn koud in haar zilveren glimlach

Dan wil ik huilen naar de maan (huilen naar de maan)
Janken naar de sterren
Stormen laten gieren over zee en oceaan
Ik wil huilen naar de maan (krijzen in het duister)
Krijzen in het duister
Schreeuwen over alles wat mij ooit is aangedaan
Ik wil: janken, krijzen, schreeuwen, gillen
Janken, krijzen, schreeuwen, gillen
Janken, krijzen, schreeuwen, gillen
Huilen naar de maan!