Sneeuwwitje:
Duizenden sneeuwvlokjes een dik tapijt
Alles is maagdelijk wit voor een tijd
Dit is mijn wereld
Hier voel ik me vrij
Hier heb ik vrienden
En die houden van mij

Wat is heerlijk om hier te verdwalen
M'n weg te verliezen in wonderverhalen
Waarom kan dit geluk nooit blijven duren
En zit ik straks weer tussen kille muren

Wanneer komt de lente in mijn leven?
Wanneer dooit het ijs in bestaan?
Waar is toch dat zonnelicht gebleven?
Zal mijn hemel opengaan?

Waarom heeft mijn leven geen seizoenen
Maar alleen een winter, bar en koud
Nee, ik wil mij hiermee niet verzoenen
Er moet iemand zijn die van me houdt

Er is geen diertje hier dat ik niet ken
Ik ben gelukkig als ik hier maar ben
Hier is mijn thuis tussen planten en bomen
Hier kan ik vluchten in mijn eigen dromen

Ik woon bij haar in dat grote kasteel
Waar ik me echt alle dagen verveel
Dus als het kan, kruip ik weg daar vandaan
Tot zij ontdekt dat ik ben weggegaan

Wanneer komt de lente in mijn leven?
Wanneer dooit het ijs in mijn bestaan?
Waar is toch dat zonnelicht gebleven?
Zal mijn hemel opengaan?
Waarom heeft mijn leven geen seizoenen
Maar alleen een winter, bar en koud
Nee, ik wil mij hiermee niet verzoenen
Er moet iemand zijn die van me houdt
Er moet iemand zijn die van me houdt

Waarom heeft mijn leven geen seizoenen
Maar alleen een winter, bar en koud
Nee, ik wil mij hiermee niet verzoenen
Er moet iemand zijn die van me houdt